iz. ar. 1. Saldırma, üstüne yürüme, birden koşma, üşüşme, savlet: köpek üzerimize hücûm etti; arılar bize hücûm ettiler. 2. as. Harp ederek düşmanın üzerine saldırma, basma: kaleden hücûmla çıktılar; süvârilerin piyâde üzerine hücûmu. 3. Tıb. Bedenin bir mahalline kan vesâir ahlâtın birikmesi: hücûm-ı dem; hücûm-ı ahlât.
iz. ar. 1. Saldırma, üstüne yürüme, birden koşma, üşüşme, savlet: köpek üzerimize hücûm etti; arılar bize hücûm ettiler. 2. as. Harp ederek düşmanın üzerine saldırma, basma: kaleden hücûmla çıktılar; süvârilerin piyâde üzerine hücûmu. 3. Tıb. Bedenin bir mahalline kan vesâir ahlâtın birikmesi: hücûm-ı dem; hücûm-ı ahlât.